Nazisymbolen en negationistische literatuur zijn bij wet verboden, wegens incompatibel met de principes van onze democratische rechtstaat. Maar doorstaat de koran die lakmoesproef? En welke rol speelt die hoofddoek daar nu eigenlijk in, als symbool? Of is het niet aan ons om symbolen te lezen, zoals mensenrechtenexperte Eva Brems suggereert? Door een inhoudelijke discussie te vermijden en alle 'levenbeschouwingen' formalistisch op één rij te plaatsen, holt men het wezen van de diversiteit zelf uit. De paradox van de multiculturaliteit, door weldenkend links gecultiveerd, bestaat erin dat zij geen grenzen en geen scheidslijnen meer kan trekken. Dus wurgt ze zichzelf, traag maar gestaag. Dat is de inconvenient truth waar onze politici vandaag mee te maken krijgen. Graag dus een politiek debat ten gronde. En liefst ook een duidelijk signaal vanuit de academische en culturele wereld,

(De Standaard – 10 september 2009)